Jestem psychologiem o specjalności neuropsychologia i certyfikowanym specjalistą psychoterapii uzależnień. Ukończyłam także Studia Podyplomowe na kierunku „Psychologia dziecka” na Uniwersytet SWPS w Poznaniu oraz kształciłam się w obszarze psychoterapii opartej na mentalizacji (MBT) odbywając szkolenie podstawowe i zaawansowane współorganizowane i certyfikowane przez Anna Freud Centre, Laboratorium Psychoedukacji oraz Pracownię HUMANI. Obecnie jestem w trakcie w 4-letniego szkolenia w Studium Psychoterapii oraz w Szkole Psychoterapii Par i Rodzin w Laboratorium Psychoedukacji w Warszawie – ośrodku rekomendowanym przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne oraz atestowanym przez Sekcję Naukową Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego.
Pracuję jako specjalista psychoterapii uzależnień w Ośrodku Leczenia, Terapii i Rehabilitacji Uzależnień, oraz prowadzę konsultacje psychologiczne, diagnostykę uzależnień i psychoterapię indywidualną w Klinice.
Doświadczenie i kwalifikacje
Doświadczenia zawodowe zdobywałam na oddziale stacjonarnym leczenia uzależnień Wojewódzkiego Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Gnieźnie, na stażu w Pracowni Psychoterapii i Rozwoju Osobistego „Humani” w Poznaniu, w ośrodkach stacjonarnych leczenia uzależnień, oraz w instytucjach edukacji i pomocy psychologicznej. Odbyłam staż kliniczny na Oddziale Psychiatrycznym dla dorosłych w Szpitalu Klinicznym im. Karola Jonschera.
Swoją pracę podaję superwizji. Poszerzam i uaktualniam wiedzę z dziedziny psychologii, psychoterapii i psychoterapii uzależnień biorąc udział w konferencjach, warsztatach i szkoleniach, oraz zapoznając się z publikacjami z wyżej wymienionych dziedzin.
W pracy z pacjentem niezwykle ważną kwestią dla mnie jest nawiązanie sojuszu terapeutycznego, bezpiecznej relacji będącej fundamentem dla zmiany. Ciekawość drugiego człowieka pomaga mi nie zamykać siedzącej naprzeciwko mnie osoby w definicji zaburzenia, a odkrywać razem z nią unikalny świat jej przeżyć wewnętrznych. Korektywne doświadczenie w relacji, w moim przekonaniu, ma ogromny wpływ na zmianę nieadaptacyjnych schematów funkcjonowania.
Lubię określenie psychoterapii jako drogi do domu, drogi do siebie.
Bliska jest mi również definicja uzależnienia jako substytutu więzi – bezpiecznej relacji z sobą i drugim człowiekiem.
Swoją rolę widzę jako towarzyszenie i wspomaganie w odkrywaniu siebie, swoich często zablokowanych, wypartych emocji, granic, wartości, przekonań, potrzeb, a także pomocy przy zmianie niekorzystnych schematów funkcjonowania w celu pełniejszego wykorzystania swojego potencjału i w konsekwencji prowadzenia bardziej satysfakcjonującego życia.
Obszary pracy
- trudności w podejmowaniu decyzji, określaniu granic, wyrażaniu potrzeb i poglądów
- nadmierny stres, trudności ze snem, chęć lepszego radzenia sobie z wyzwaniami dnia codziennego
- przymus kontroli i ciągłego sprawdzania, natrętne, niechciane myśli lub kompulsywne czynności
- nieumiejętność rozpoznawania, nazywania i wyrażania w konstruktywny sposób emocji
- nieradzenie sobie ze złością
- zaniżone poczucie wartości, trudności w akceptacji siebie, nieadekwatna samoocena, niska samoświadomość, zagubienie
- poczucie bycia w sytuacji bez wyjścia
- niewykorzystywanie swojego potencjału
- trudności w relacjach – z sobą, ze znajomymi, w pracy, w związku
- problemy emocjonalne po leczeniu szpitalnym oraz dotykające osoby cierpiące z powodu przewlekłej choroby własnej lub bliskich
- kryzys spowodowany stratą, śmierć lub utrata kontaktu z ważnymi osobami, rozwód, utrata pracy, zdrowia
- zaburzenia lękowe
- objawy psychosomatyczne
- obniżony nastrój, zaburzenia depresyjne
- podwyższony nastrój, podejmowanie impulsywnych, nieracjonalnych, szkodliwych działań
- problemem uzależnienia behawioralnego lub od substancji psychoaktywnych
- trudności osób, które wychowywały się w rodzinach z problemem uzależnienia tzw. DDA
- osoby pozostające w bliskich relacjach z osobami uzależnionymi – współuzależnione
- konsultacje dla rodziców osób uzależnionych