Doświadczenia zawodowe zdobywałam na oddziale stacjonarnym leczenia uzależnień Wojewódzkiego Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Gnieźnie, w Pracowni Psychoterapii i Rozwoju Osobistego Humani w Poznaniu, w ośrodkach stacjonarnych leczenia uzależnień, oraz w instytucjach edukacji i pomocy psychologicznej. Swoją pracę podaję superwizji. Poszerzam i uaktualniam wiedzę z dziedziny psychologii i psychoterapii uzależnień biorąc udział w konferencjach i szkoleniach, zapoznając się z publikacjami z wyżej wymienionych dziedzin.
W pracy z pacjentem niezwykle ważną kwestią dla mnie jest nawiązanie sojuszu terapeutycznego, bezpiecznej relacji będącej fundamentem dla zmiany. Ciekawość drugiego człowieka pomaga mi nie zamykać siedzącej naprzeciwko mnie osoby w definicji zaburzenia, a odkrywać razem z nią unikalny świat jej przeżyć wewnętrznych. Korektywne doświadczenie w relacji, w moim przekonaniu, ma ogromny wpływ na zmianę niefunkcjonalnych schematów funkcjonowania. Lubię określenie psychoterapii jako drogi do domu, drogi do siebie.
Bliska jest mi definicja uzależnienia jako substytutu więzi – bezpiecznej relacji z sobą i drugim człowiekiem.
Swoją rolę widzę jako towarzyszenie i wspomaganie w odkrywaniu siebie, swoich często zablokowanych, wypartych emocji, granic, wartości, przekonań, potrzeb, a także pomocy przy zmianie niekorzystnych schematów funkcjonowania w celu pełniejszego wykorzystania swojego potencjału i w konsekwencji prowadzenia bardziej satysfakcjonującego życia.